کد مطلب:50418
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:5
آيا عمل آدم و حوا در برابر سخن خداوند عصيان بود؟
داستان آدم و حوا و تخلف آنان از توصيه خداوند به نخوردن از ميوه اي مخصوص، در حقيقت نمادي از انسان مختار و ويژگي هاي او است؛ يعني، انسان به دليل مختار بودن و وجود انگيزه هاي مختلف در او، توان انتخاب و گزينش را دارد و در اين موضوع حتي ممكن است توصيه هاي خداوند را ناديده بگيرد و يا آن را فراموش كند. البته سعادت انسان در آن است كه بفهمد راه خداوند راه كمال او است؛ آن گاه اين مسير را از روي اختيار طي خواهد كرد. حركت حضرت آدم(ع) و حوا در بهشت، نمايانگر خصلت انساني است كه مي خواهد راهش باز باشد و محدوده ها را در هم بشكند {A{/Bبَلْ يُرِيدُ اَلْإِنْسانُ لِيَفْجُرَ أَمامَهُ {w1-5w}{I75:5I}/}A}. اين خواست انسان اگر تحت كنترل نيروي عقل و وحي قرار گيرد، او را به سعادت رستگاري خواهد كشاند وگرنه او را به دوزخ خواهد افكند.
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.